جوانی پر انرژی به بلندی باور و عقیده بلند خویش

از دوره راهنمایی بود که شهید تقوی به کلاس های درس و مراسم های صبحگاهی می آمد . سال های 58 تا 60 خوب به یاد دارم که در مدرسه راهنمایی نواب صفوی سوق جوانی بلند قامت با پیشانی بلند و پر انرژی با قامتی به بلندی باور وعقیده بلند خویش حاضر می شد . گاهی به کلاس درس می آمد و درس تعلیمات دینی می داد و گاهی فعالیت های پرورشی را بر عهده داشت .با سابقه خانوادگی درخشانی که داشت وبرای همه کاملا آشنا بود، شور و حال خاصی داشت که در همه جا موج می زد و ما به سرعت جذب ایشان شدیم. فعالیت های مذهبی و اداره کتاب خانه و تنظیم امور پرورشی و سخنرانی در مناسبت های مختلف که در آن سال ها بسیار زیاد و پر تکرار بود از ایشان چهره ای منحصر به فرد ساخته بود . همه او را می شناختند که طلبه ای است که چند سالی در قم و شیراز در حال تحصیل است و برای ارشاد و انجام فعالیت های مذهبی به منطقه خود باز گشته است .
اگر اشتباه نکنم در اواخر سال 60 و با اتمام دوره راهنمایی و ورود ما به دبیرستان در سال 61 اقدام به تاسیس تشکیلات مذهبی و تبلیغی کردند . این تشکیلات به نام انجمن پیروان ولایت فقیه و کانون اسلامی رشد ، نامگذاری شد یادم هست دوستان همکلاسی و تعدای هم با سن بالاتر و پایین تر رابرای عضویت این تشکیلات مذهبی انتخاب کرده بود . من هم با تعدادی از همکلاس ها به عنوان هسته اولیه انتخاب شده بودیم . هسته مرکزی حدود 7 الی هشت نفر بودیم که به تدریج با عضو گیری های بیشتر تعداد آنها افزایش یافت . یاد دارم که در اولین جلسه برای اعلام موجودیت از حاج آقای کریمیان که در ان موقع رییس بنیاد شهید دهدشت بودند و دیگر بزرگان دعوت کردند.
تاثیر این عزیز که اگر می ماند و به حیات دنیوی خویش ادامه می داد بدون شک یکی از بزرگان ملی می بود و بر روح و روان و شخصیت و انگیزه و هویت بخشی به ما و نسل ما قابل انکار نیست و همه ما و هم نسل ها و دوستان به این واقعیت معترفند .
سال 64 در حالی که سال چهارم دبیرستان بودم خبری تلخ تمام شهر و منطقه را فرا گرفت . روز 22 بهمن ماه بود که خبر شهادت این سید عزیز و بزرگوار را شنیدیم. بسیار متاثر شدیم . برای ما هم قابل باور بود چرا که راه و مسیری که این شهید در زندگی داشت قطعا برای ایشان پاداشی بهتر از شهادت ممکن نبود و خودش عاشق همین سرانجام بود . و از طرفی هم برای ما غیر قابل باور بود از این جهت که از دست دادن چنین شخصیتی که می توانست در آینده برای منطقه و حتی سطح ملی بسیار پر ثمر باشد جای بسی تاسف و تاثر بود . تا مدت ها و حتی سال ها بعد خلا این شخصیت تاثیر گذار برای من آزار دهنده بود .
سید بلال موسوی